چرا كالاي ايراني نمي خريم؟
مي ناليم از بيكاري، از اشتغال كه حتي نوع كاذبش هم به يك آرزو تبديل مي شود! از فربه تر شدن هر روزه لشكر بيكاران. از ناهنجاري هاي پيامد اين سربازگيري تلخ، از ...مي ناليم و صدايمان هم بلند است كه حكومت بايد اشتغال ايجاد كند، دولت بايد فلان و فلان كند و... تا حدودي هم درست مي گوييم و حق داريم توقع داشته باشيم، فقط تا حدودي، نه چنين بي پروا كه مي گوييم. نه چنين مطلق كه مي خواهيم. چه اشتغال در حوزه توليد شكل مي گيرد و اول بايد «درد توليد» چاره شود. آن وقت خود به خود، اشتغال هم ايجاد خواهد شد. توليد هم در فرآيند عرضه و تقاضا و زماني كه تقاضا روزافزون باشد رونق مي گيرد و اين هم بازاري هوشيار و گسترده را طلب مي كند اما آيا بازار ما چنين است؟ آيا تقاضا براي كالا در شرايط قابل قبولي قرار دارد؟ اجازه بدهيد ماجرا را با يك مثال توضيح دهيم؛ مادر بود و دلسوز و به هركسي كه «رو» زده بود نتوانسته بود «پارتي» پيدا كند و براي پسرش، شغلي بيابد. ناراحت بود و دلسوز. تازه يك درد دل ديگر هم داشت؛ وضع كارخانه اي كه شوهرش در آن كار مي كند چندان خوب نيست كه زياد اضافه كاري بدهد. اينها را در مغازه لوازم خانگي مي گفت. اما هنگام خريد كه شد، اصلاً سراغي از كالاي ايراني نگرفت و رفت به سوي كالاهاي خارجي! آن هم كالايي كه در شركتي كه شوهرش شاغل بود توليد مي شد! گفتم چرا كالاي خارجي؟ گفت بهتر است! گفتم درست، اما هيچ فكر كرده اي كه تو الان داري به ايجاد فرصت شغلي براي خارجي ها كمك و در رونق كار آنها ايفاي نقش مي كني، آن وقت توقع داري كه پسرت كاري بيابد ولو به زور پارتي و كار شوهرت رونق بگيرد تا پول بيشتري به خانه آورد.
گفت: خب جنس هاي خودمان خوب نيست. گفتم اين را به «خودمان» بايد بگوييم و براي توليد جنس بهتر تلاش كنيم ، مثلاً شما از شوهرت اين را بخواهي. هرچند تا زماني كه كيفيت كالاي ما به استانداردهاي جهاني برسد، باز هم به نفع خود و كشور ما خواهد بود كالاي ايراني مصرف كنيم. چون هم اشتغال ايجاد خواهد شد و هم با توليد بيشتر و درآمد بيشتر كه باز در كشور هزينه مي شود امكان بهبود كيفيت كالاها و امكان صادرات آن به بازارهاي جهاني فراهم و متقابلاً فرصت شغلي بيشتر ايجاد مي شود تا تو و ديگران مجبور نباشيد براي يك كار «درست» كه اشتغال باشد، يك كار «حرام» به اسم «پارتي بازي» مرتكب شويد و يا خداي نكرده با رشوه، كار او را جور كنيد كه لقمه فراهم شده به مدد پارتي و رشوه هم چندان لقمه حلالي نخواهد بود تا حلال روزي و حلال انديشي و حلال كرداري پيامد داشته باشد.آري، اگر ما كالاي ايراني مصرف كنيم و توليدكنندگان را به افزايش كيفيت محصول و دولت را به حمايت و برنامه ريزي علمي و عملي وا داريم آن وقت هم در توليد فرصت شغلي و هم در توليد آرامش و بهداشت رواني و هم حتي در توليد امنيت سياسي، اجتماعي و فرهنگي، نقش آفرين خواهيم بود. براي توليد امنيت كه نبايد حتماً تفنگ به دست گرفت. امروز، توليد كالاي خوب و خريد محصول ايراني، نقش آفريني در حوزه منافع ملي و امنيت ملي است.پس در آستانه سال نو كه، بيش از هميشه به كار خريد انواع كالاها هستيم، خوب است اندكي عرق ايراني داشته باشيم و با چشم باز كالايي بخريم كه باعث رونق كشورمان شود و سودش را هم هموطن ما ببرد. اين براي همه بهتر است.
(ص-۲)
